Seizoenen komen en seizoenen gaan.
Maar menselijke warmte blijft eeuwig bestaan.

Als de lentekoningin haar eerste kruidjes kust,
voorzichtig, met haar zachte lippen op de vruchtbare
aarde van de tovertuin, dan is het, ieder jaar opnieuw,
alsof er een groot wonder gebeurt.
Een mens moet wel een zeer verzuurd gemoed hebben
als hij of zij de sprankelende kracht van het ontluikende leven niet als een bevrijdende levensstroom ervaart.
In en om de Tovenaarsberg is er in de lente sprake van universele geboorte. Je ruikt er dan het grote geheim
van het ongeschonden leven.

En als het vervolgens zomer is geworden,
dan groeit en bloeit de gulzige levenskracht van Moeder Natuur in vele vormen en kleuren en wordt het toverhotel omringd door eeuwige krachten die heilzaam en vol liefde zijn.

En dan is er opeens de herfst. De oude eiken houden hun blad nog vast, terwijl de struiken al kaal zijn geworden.
Het gras ligt er dan bezaaid met goudbruin plantenvoedsel dat zijn vormen langzaam maar zeker prijsgeeft aan de onbegrensde eeuwigheid die in diepste wezen alleen maar scheppen kan. Herfststormen doen de gebinten van de oude boerderij dan soms kraken.

De winter tenslotte, maakt alles gelaten en stil.
Een lage zon kust soms nog even de koude takken waarin de lentekoningin sluimert terwijl zij krachten verzamelt die het wonder van de geboorte altijd weer opnieuw mogelijk zullen maken.

U bent in alle seizoenen welkom in De Tovenaarsberg.
Elk seizoen draagt geheimen in zich mee. Voelbaar in de bomen, in de groene weelde of in het verstilde herfst- en wintertijd-decor.
Voelbaar ook, in de sfeervolle kamers die in alle seizoenen romantiek en echtheid in zich meedragen.
En... in het Toverachtige Theehuys, dat sprookjes zou vertellen, als muren konden spreken.